W czasie mszy pogrzebowej mówiłam do obecnych o chorobie mojej mamusi i swoim pragnieniu, żeby chorzy a Alzheimera i ich opiekunowie żyli godnie i otrzymywali od władz państwowych niezbędne wsparcie.Chciałabym,żeby w moim mieście także powstał dzienny dom opieki dla chorych na Alzheimera i inne otępienia, w którym za kilka lat Wodziła w powietrzu sztućcami i odkładała je na stół. Zaczęłam ją karmić. W połowie listopada Mama coraz mniej jadła. zaczęła tracić na wadze. Sporadyczne wymioty. W grudniu utrata przytomności. Pierwsze wezwanie pogotowia. Zbyli mnie że to kolejne stadium choroby. Nie zabrali Mamy. Pisałam tu na forum o całej sprawie. Mimo najlepszej opieki przychodzi taki moment, kiedy chory przestaje chodzić i będzie wymagał pełnej pielęgnacji w łóżku. Opiekowanie się osobą z chorobą Alzheimera bywa wyczerpujące zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Opiekun, który potrafi zadbać o samego siebie jest w stanie najlepiej wypełniać swoje obowiązki. Vay Tiền Nhanh. Niebieska Linia, nr 6 / 2006Agresywne zachowania chorych na AlzheimeraAlicja SadowskaZachowania agresywne to objaw często występujący w przebiegu choroby Alzheimera. Specjaliści oceniają, że występuje on u blisko 40% wszystkich chorych, częściej u mężczyzn niż u kobiet, a u pacjentów pozostających w domach opieki w ponad50% to objaw szczególnie uciążliwy i przykry dla opiekuna osoby chorej na Alzheimera. Do agresji nie można się przyzwyczaić, ale w ciągu wielu lat można opanować pewne techniki radzenia sobie z nią. Kiedy zaś pojawia się nagle u człowieka, który przez całe swojeżycie przed chorobą był spokojny, zgodny, wywołuje szok u najbliższych. Opiekunowie często mówią mi: "Mój mąż nigdy nie był gwałtowny, agresywny. Był cichym, pogodnym człowiekiem, a teraz jest skory do bicia, krzyczy, szarpie się".Jakie więc są przyczyny pojawienia się agresji u chorych na Alzheimera? Podstawową przyczyną jest zniszczenie na skutek rozwoju choroby ośrodków mózgowych odpowiedzialnych za kontrolę agresji i gniewu. A więc agresja nie jest zamierzona przez chorego, a on sam nie ma kontroli nad jej przebiegiem. Agresja może być słowna lub fizyczna, często te dwie jej formy występują łącznie, choć bardzo rzadkie są przypadki agresji fizycznej nie poprzedzonej słowną. W codziennym życiu chorego agresja pojawia się najczęściej w najmniej przez opiekuna oczekiwanych momentach i wywoływana jest zwykle przez banalne przyczyny. Najczęściej pojawia się jako reakcja na:- zaburzenie w rytuale dnia chorego, np. kiedy opiekun próbuje poganiać chorego, aby szybciej jadł lub zasznurował buty. Pamiętajmy, że chory musi mieć znacznie więcej niż przed chorobą czasu na wykonanie prostych, codziennych czynności. A przy okazji sznurowane buty zastąpmy wsuwanymi, których założenie będzie dla niego znacznie łatwiejsze. W codziennym życiu chorego agresja może pojawić się na skutek próby zmuszania go np. do kąpieli czy wyjścia na spacer lub też gdy opiekun chce wymusić na chorym przerwanie bezcelowego chodzenia po pokoju, gwizdania czy przestawiania drobnych sprzętów. Chory czuje się zagrożony, sfrustrowany i reaguje agresją;- zmuszanie chorego do wykonywania zadań, których nie jest on już w stanie wykonać. Zwykle takie próby kończą się niepowodzeniem, co wywołuje u chorego frustrację, zażenowanie, wstyd. Burzy to jego poczucie bezpieczeństwa, a to może powodować gniew;- stawianie chorego przed koniecznością dokonania wyboru. Chory nie rozumie, czego się od niego wymaga, ma poczucie, że coś musi zrobić, ale nie ma jasności, co to ma być. Dociera do niego zbyt wiele informacji, których nie potrafi uporządkować i zrozumieć. Ma poczucie klęski, niemożności sprostania oczekiwaniom opiekuna i reaguje agresją, której używa jako mechanizmu obronnego przed niezrozumiałym światem;- jako reakcja na zmęczenie, ból czy dyskomfort. Chory nie potrafi wyrazić swych odczuć i potrzeb i poprzez agresję sygnalizuje, że coś mu dokucza, boli go czy też, że jest zmęczony;- jako reakcja na odczuwanie przyczynami agresji są kłopoty w porozumiewaniu się chorego z opiekunem. Z jednej strony jest to brak umiejętności rozumienia tego, co opiekun mówi, szczególnie gdy używa długich, złożonych zdań lub gdy mówi do chorego podniesionym, wysokim głosem, z drugiej zaś brak zdolności formułowania myśli i zdań przez samego chorego. Opiekunowi często trudno wyobrazić sobie, czy też przewidzieć, co może spowodować agresywne zachowanie chorego. A może ono pojawić się w każdej sytuacji, którą chory uważa za zagrażającą mu. Pamiętajmy, że chory używa zupełnie innej niż opiekun skali oceny tego, co budzi jego lęk lub dziwią się często niechęci chorego do wykonywania pewnych czynności. Na przykład wielu chorych odmawia wyjścia na spacer, choć wcześniej lubili to zajęcie. Przyczyna może tkwić w tym, jak chory spostrzega schody, po których musi zejść na dół klatki schodowej. Nawet kilka schodów to dla niego przepaść, w którą musi zejść. Boi się i stawia opór przy próbie zmuszania go i ponaglania. Kiedy opiekun nalega, chory broni się poprzez zachowanie agresywne - krzyczy, szarpie się, drapie opiekuna i odpycha katastroficzneSkala zachowań agresywnych jest szeroka - od rozdrażnienia i pobudzenia, przez agresję słowną lub fizyczną, aż do czynnych napaści na opiekuna. Szczególnym rodzajem agresji są tzw. reakcje katastroficzne, a więc niezwykle ciężkie wybuchy gniewu i agresji spowodowane błahymi przyczynami. Reakcje te są nieadekwatne, nieproporcjonalnie silne emocjonalnie w stosunku do powodów, jakie je wzbudzają. Tak silne reakcje są dowodem, ale też i skutkiem silnej frustracji chorego i ukrytego napięcia emocjonalnego wpisanego w obraz choroby znaleźć wiele powodów silnych reakcji katastroficznych w codziennym życiu chorego. Mogą one pojawiać się w trakcie wykonywania czynności rutynowych, ale też są charakterystyczne dla sytuacji, kiedy chory konfrontowany jest z innymi osobami, np. podczas spotkania rodzinnego, gdy wita się z kuzynem, nie rozpoznając go, a wszystkie obecne przy tym osoby wyrażają głośno swe zdumienie, że nie wie on, jak kuzyn się nazywa i skąd przyjechał. Pokrzykują, przynaglają chorego, dziwią się w sposób, który jest przez niego odczytywany jako agresywny reakcje pojawiają się też często w miejscach publicznych, szczególnie tam, gdzie jest hałas, wiele obcych osób, nieznanych dźwięków, gdzie chory czuje się zagubiony, przestraszony. Poza wybuchem gniewu sytuacje takie mogą zakończyć się ucieczką chorego. Reakcje katastroficzne są częste w sytuacji oddania chorego do domu opieki czy szpitala. Nowe, nieznane choremu otoczenie, zapachy, nowi ludzie, którzy wydają choremu niezrozumiałe polecenia - wszystko to rozdrażnia go, przeraża, uwalnia tłumione emocje negatywne i prowadzi do wybuchu wybuch agresji fizycznej może stanowić zagrożenie zarówno dla chorego, jak i dla jego opiekuna. Chory może zrobić krzywdę sobie lub opiekunowi. Dlatego też opiekun powinien znać sposoby postępowania w stosunku do bardzo pobudzonego, agresywnego kilka praktycznych wskazówek:- Kiedy chory jest niespokojny, pobudzony, agresywny nie należy zaskakiwać go gwałtownym pojawieniem się przy nim. Trzeba podejść do niego powoli, przodem, utrzymując z nim stały kontakt Opiekun powinien stać przodem do chorego, nie odwracać się Chory musi mieć zostawioną pewną wolną Nie należy unieruchamiać chorego, np. podejmując próbę wiązania go (jeśli będzie to niezbędne, przy tej czynności muszą być przynajmniej dwie osoby, a nie samotny opiekun).- Opiekun musi się upewnić, (szczególnie wtedy, kiedy chory rzuca groźby), że w zasięgu jego rąk nie ma niebezpiecznych przedmiotów, takich jak nóż, nożyczki czy Jeśli zagrożenie jest realne, opiekun powinien szybko opuścić mieszkanie, wezwać pogotowie, prosić o pomoc sąsiadów lub uwagiPowtarzające się gwałtowne napady agresji muszą być zgłaszane lekarzowi prowadzącemu chorego. Powinien on pomóc choremu, przepisując stosowne leki uspokajające. W przypadkach wybuchu agresji niezwykle ważna jest postawa opiekuna i to zarówno postawa jego ciała, jak i postawa wobec zagrożenia i samego chorego. Opiekun powinien, o ile to możliwe, sprawiać wrażenie, że całkowicie panuje nad sytuacją. Nie oznacza to, że powinien podnosić głos, grozić palcem czy też wykonywać gwałtowne ruchy w kierunku chorego. Przeciwnie, powinien mówić pewnym, spokojnym, zniżonym głosem, ale nie za ważna jest postawa i język ciała opiekuna. Warto pochylić się nad chorym, dotykać go, głaskać, uśmiechać się, pocałować. Zawsze należy próbować rozładować napięcie, odwracając uwagę chorego, kierując ją na szczególnie przez niego ulubione zajęcie, jedzenie, program w telewizji. Kiedy chory zaczyna być niespokojny, zanim rozwinie się u niego pełna postać napadu agresji, można włączyć łagodną, przyciszoną muzykę, taką, jaką chory lubi czy też lubił w przeszłości, podać jego ulubiony przysmak czy zaproponować ulubione która wiele lat opiekuje się chorym, przeważnie wie, co szczególnie drażni chorego, pobudza go i wyzwala w nim gniew. Takich rzeczy należy bezwzględnie atak agresji minie, warto zanotować ważne zdarzenia, które go wywołały. Co było jego bezpośrednią przyczyną, jak przebiegała sytuacja, jak opiekun reagował i jaki był skutek jego interwencji. Takie notatki pomogą w przyszłości lepiej radzić sobie z kolejnym warto po ustąpieniu napadu agresji dyskutować z chorym o jego przebiegu lub też spierać się o swoje racje. Chory może go nie pamiętać i uważać, że opiekun zmyśla, a już z całą pewnością inaczej go pamięta i ocenia niż opiekun. Próba dyskutowania może sprowokować kolejny opiekunaW radzeniu sobie z zachowaniami agresywnymi u chorego opiekun nie może zapominać o sobie. Powtarzające się napady agresji rujnują zdrowie opiekuna i obniżają jego dobre samopoczucie. Opiekun często cierpi z powodu ogromnego żalu, że jego bliski, kochany człowiek, którym opiekuje się przez wiele lat, jest tak okrutny i niewdzięczny. Miewa on poczucie winy, kiedy ocenia sytuację i często niesłusznie obwinia siebie za rozwój agresji u chorego. Opiekun odczuwa całą gamę negatywnych uczuć, takich jak frustracja, zniechęcenie, poczucie beznadziejności, ale też gniew, odrazę czy agresję, którą niekiedy odpowiada na agresję jednak nie może usprawiedliwić stosowania przez opiekuna przemocy i agresji wobec chorego. Ten sposób załatwiania spraw, rozładowywania własnych negatywnych emocji jest naganny w stosunkach międzyludzkich w ogóle, a szczególnie wobec osób słabszych i chorych. Pamiętajmy, aby traktować innych tak, jak chcielibyśmy, aby nas zachowania chorego na Alzheimera, wieloletnia, często samotna opieka nad chorym nierzadko wyczerpuje nawet największe pokłady cierpliwości u opiekuna. Mądry i doświadczony opiekun wie, że wiedza o chorobie i jej objawach pomaga w radzeniu sobie z opieką nad chorym i z własnymi emocjami i może ustrzec opiekuna przed użyciem tego niegodnego argumentu, jakim jest przemoc. Użycie przemocy wobec chorego może poza wszystkim zrujnować opiekuna psychicznie. Kiedy bowiem uświadomi sobie, co zrobił, odczuwać będzie wyrzuty sumienia, które pogłębią jego poczucie porażki i wypalenie psychiczne. Poczucie winy ma tendencję do utrwalenia się i opiekun może je odczuwać jeszcze wiele lat po śmierci uniknąć odpowiadania agresją na agresję chorego, aby chronić swój system nerwowy i zdrowie, opiekun nie może zapominać, że:- agresja chorego jest objawem choroby Alzheimera, a nie wyrazem stosunku chorego do opiekuna;- nie może obwiniać się za napady agresji chorego;- nie może brać sobie do serca tego, co chory mówi czy wykrzykuje podczas ataku agresji;- nie może dopuścić, aby emocje chorego przeniosły się na niego;- może uczyć się rozładowywać własne emocje w inny niż przemoc i agresja chorego i siebie, opiekun powinien zadbać o swoje zdrowie fizyczne i psychiczne. Niezwykle ważne jest, aby nie izolował się od innych, wychodził z domu i spotykał się z ludźmi, aby nie rezygnował ze swych zainteresowań i potrafił sprawiać przyjemności samemu sobie. Wszystko to wzmocni go psychicznie i lepiej przygotuje na radzenie sobie z różnymi trudnościami, jakie niesie opieka nad chorym, w tym także z agresją Sadowska Opieka - praktyczne porady Czy Exelon, Donepezil, Cogiton itp. można odstawić? autor: Tomek » sobota 05 maja 2012, 23:32 0 Odpowiedzi 11456 Odsłony Ostatni post autor: Tomek sobota 05 maja 2012, 23:32 Alzheimer, pobyt w szpitalu. autor: Las » czwartek 29 maja 2014, 17:03 7 Odpowiedzi 6950 Odsłony Ostatni post autor: opixszqa650 czwartek 30 cze 2022, 12:43 Śpiewanie w czasie choroby autor: ula » wtorek 10 sty 2017, 16:05 12 Odpowiedzi 13060 Odsłony Ostatni post autor: opixszqa650 czwartek 30 cze 2022, 12:29 Leki na problemy ze snem autor: wigi » wtorek 26 sty 2021, 15:23 2 Odpowiedzi 2072 Odsłony Ostatni post autor: opixszqa650 czwartek 30 cze 2022, 09:18 Kolostrynina autor: martuś » poniedziałek 04 cze 2012, 18:40 4 Odpowiedzi 11971 Odsłony Ostatni post autor: mpska wtorek 21 wrz 2021, 16:13 Czy kabina prysznicowa jest najlepszym rozwiązaniem? autor: Anma » czwartek 23 sie 2018, 09:40 10 Odpowiedzi 13070 Odsłony Ostatni post autor: Jagnita poniedziałek 06 wrz 2021, 06:42 Pomoc autor: Jesica2021 » sobota 17 lip 2021, 07:54 1 Odpowiedzi 1256 Odsłony Ostatni post autor: wigi sobota 17 lip 2021, 09:45 Dysfagia autor: Tomek » środa 03 mar 2021, 13:31 0 Odpowiedzi 2621 Odsłony Ostatni post autor: Tomek środa 03 mar 2021, 13:31 Jak zabezpieczyć opatrunek przed ściągnięciem autor: Alicja58 » czwartek 18 lut 2021, 23:29 3 Odpowiedzi 3114 Odsłony Ostatni post autor: wigi piątek 19 lut 2021, 16:59 Nieprzewidywalność zachowania autor: Tomek » czwartek 11 lut 2021, 11:52 0 Odpowiedzi 1996 Odsłony Ostatni post autor: Tomek czwartek 11 lut 2021, 11:52 Higiena i kosmetyka autor: Tomek » czwartek 11 lut 2021, 11:51 0 Odpowiedzi 1999 Odsłony Ostatni post autor: Tomek czwartek 11 lut 2021, 11:51 Agresja autor: Tomek » piątek 29 sty 2021, 09:16 0 Odpowiedzi 2056 Odsłony Ostatni post autor: Tomek piątek 29 sty 2021, 09:16 Donepex, Cavinton forte - skutki uboczne autor: Bergamottka » sobota 25 lip 2020, 18:27 3 Odpowiedzi 5984 Odsłony Ostatni post autor: Tomek poniedziałek 17 sie 2020, 21:07 Kiedy się poddać i pozwolić choremu leżeć? autor: Anma » niedziela 02 cze 2019, 19:10 7 Odpowiedzi 15922 Odsłony Ostatni post autor: Tomek poniedziałek 07 paź 2019, 22:25 Kąpiel osoby siedzącej autor: nicoll31@ » środa 21 sie 2019, 06:56 3 Odpowiedzi 6837 Odsłony Ostatni post autor: Tomek piątek 06 wrz 2019, 10:51 Haloperidol w kroplach - ile na noc? autor: MrJanicki » środa 13 lut 2019, 17:39 7 Odpowiedzi 9990 Odsłony Ostatni post autor: MrJanicki wtorek 19 lut 2019, 17:49 Parkinsonizm polekowy autor: Tomek » piątek 01 lut 2019, 09:57 0 Odpowiedzi 6539 Odsłony Ostatni post autor: Tomek piątek 01 lut 2019, 09:57 Za chwilę wrócę do depresji :( autor: dorotabat » niedziela 02 gru 2018, 12:21 20 Odpowiedzi 23554 Odsłony Ostatni post autor: nicoll31 wtorek 01 sty 2019, 18:06 Monitoring GPS osoby z Alzheimerem autor: Wiesiek » poniedziałek 21 maja 2012, 18:37 9 Odpowiedzi 18943 Odsłony Ostatni post autor: Michał1210 wtorek 04 gru 2018, 11:16 Wózek Inwalidzki autor: Garantula » wtorek 20 maja 2014, 19:48 4 Odpowiedzi 10117 Odsłony Ostatni post autor: wigi czwartek 20 wrz 2018, 16:12 Niedrożność jelit. autor: zuziasruzia » piątek 13 lip 2018, 21:52 10 Odpowiedzi 15600 Odsłony Ostatni post autor: zuziasruzia poniedziałek 03 wrz 2018, 22:37 Duszności autor: peg » piątek 17 sie 2018, 12:25 1 Odpowiedzi 5562 Odsłony Ostatni post autor: wigi piątek 17 sie 2018, 20:36 Bon dla opiekunów na 2000 zł w Szczecinie autor: Tomek » sobota 21 lip 2018, 22:35 0 Odpowiedzi 5390 Odsłony Ostatni post autor: Tomek sobota 21 lip 2018, 22:35 Złamanie szyjki kości udowej autor: Asia2018 » czwartek 17 maja 2018, 11:54 3 Odpowiedzi 7585 Odsłony Ostatni post autor: wigi czwartek 17 maja 2018, 21:21 Akatyzja (ruchowy niepokój), tazykinezja (przymus chodzenia) autor: Tomek » środa 21 mar 2018, 15:46 2 Odpowiedzi 7404 Odsłony Ostatni post autor: Tomek wtorek 08 maja 2018, 21:47 Wróć do Strona główna forum Kto jest online Użytkownicy przeglądający to forum: Bing [Bot] i 3 gości Twoje uprawnienia na tym forum Nie możesz tworzyć nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników Pani Joanno, zawsze gdy czytam podobne historie jestem pełna podziwu i szacunku dla osób, które potrafią dać z siebie tak wiele drugiemu człowiekowi. Zwłaszcza, że z tego co przeczytałam na blogu to mama Pani partnera, więc wiele osób mogłoby się z takiej relacji wycofać. Sam pomysł prowadzenia tego rodzaju wirtualnego pamiętnika jest bardzo dobry, pomocny nie tylko dla Pani ale dla innych osób borykających się z podobną sytuacją. Najtrudniejsze jest to, że jest Pani w opiece nad Mamą praktycznie sama. Nie znam dokładnie sytuacji, ale może warto wziąć różne opcje pod uwagę np. zatrudnienie dodatkowej pomocy w sprzątaniu lub/i opiece nad chorą, aby choć częściowo odciążyć Panią od obowiązków. Ma Pani prawo do pomocy z Ośrodka Opieki Społecznej, istnieją stowarzyszenia takie jak Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera i in. Przez tego typu instytucje organizowane są turnusy rehabilitacyjne dla chorych, które dają czas opiekunom na odpoczynek, wyjazd. Warto z czegoś takiego skorzystać. Może Pani porozmawiać ze swoim mężczyzną na temat jego włączenia się w opiekę, chociaż częściową. Na pewno są osoby w rodzinie bądź sąsiedztwie, które mogłyby Państwu pomóc, przynajmniej w czuwaniu nad Mamą kilka godzin w tygodniu tak aby mogła Pani spokojnie zrobić zakupy itp. Każdego dnia powinna mieć Pani trochę czasu dla siebie, na spokojny spacer z psem, na chwilę relaksu. Warto też pomyśleć o grupie wsparcia dla osób, które mają podobny problem bądź spotkaniach z psychologiem. Na ten moment jest to Pani bardzo potrzebne. Przede wszystkim kontakt z innymi, oderwanie się od domowej rzeczywistości, spojrzenie na sytuację z dystansu. Moim zdaniem powinniście Państwo obydwoje porozmawiać o obecnej sytuacji i znaleźć możliwe drogi rozwiązania problemu. Najlepiej wziąć pod uwagę wszystkie możliwe opcje pomocy, a następnie uszeregować je od najbardziej akceptowalnych do tych, które Państwo zupełnie wykluczacie. Łączę pozdrowienia.

forum opiekunów osób chorych na alzheimera